Moeilijk is het niet om op gevatte wijze het zoveelste Rod Stewart-album vol American Songbook en Broadway melodieën af te zeiken. Ditmaal nog eens aangevuld door Jules Holland met zijn obligate honky-tonky piano. Het doet allemaal overbodig aan en is vooral al eens beter gedaan. Maar Stewart nadert de 80 en laat op Swing Fever horen dat hij vooral heel veel lol heeft in dit repertoire. Met zijn gruizige en stugge stem mist hij nooit een noot en stort hij zich als een jonge hond op Oh Marie en Ain’t Misbehavin’. En zoals hij vroeger als een echte soulzanger zijn bandleden van The Faces met veel enthousiaste kreetjes aanspoorde, tilt hij nu de gehele big band (inclusief Holland) op met zijn enthousiaste performance en veel aanmoedigingskreten. Stewart is een vakman en helemaal in zijn element op Swing Fever. (MR)