Op zes februari 2024 overleed de Japanse zanger en improvisator Damo Suzuki . Het kan alleen maar een mooi toeval zijn dat nog geen maand later het vierde deel van een serie live-albums van de Duitse groep Can verscheen, met een hoofdrol voor Suzuki. De rockband uit Keulen, die bestond uit twee studenten van Karlheinz Stockhausen (toetsenist Irmin Schmidt en bassist Holger Czukay ), een bekeerde free jazz-drummer ( Jaki Liebezeit ) en gitarist Michael Karoli , plukte Suzuki in 1970 van de straat in München, waar hij stond te busken. Diezelfde avond stond hij op het podium en bleef als zanger bij Can tot 1973, een vruchtbare tijd met mijlpalen als Tago Mago (1971) en Ege Bamyasi (1972). Op deze liveopnames uit het Parijse Olympia theater is Can op hun best met improvisaties rond bezwerende grooves en psychedelische soundscapes. Suzuki is als een shamaan die in tongen zingt of wild improviseert op ter plekke verzonnen teksten. Live In Paris 1973 laat volledig horen wat Can zo uniek maakte. Het enige nog levende lid Schmidt bezorgde de uitstekende opnames. (MR)