Het moet een van de oudste, misschien wel prehistorische vorm van musiceren zijn: het fluiten met de mond. Het daaruit ontstane kunstfluiten doet inmiddels niet minder archaïsch en een beetje als variété aan. Denk aan de 20e-eeuwse kunstfluiter Jan Tromp die met zijn stemmige vogel-imitaties veel bewondering opriep, maar daarmee altijd (naast zijn neef Toby Rix ) als side-act werd beschouwd. De Australische Molly Lewis heeft alles om het kunstfluiten terug te brengen als een volledig muzikale ambacht. Lewis’ muziek knipoogt naar de lounge-jazz, maar haar hoog vibrerende of juist warme ademtochten hebben ook iets spookachtigs en huiveringwekkends. Het treffend getitelde On The Lips wordt zo de stemmige soundtrack van een bizarre film-noir waarin schoonheid, horror en humor hand in hand gaan. (MR)