Culturele kruisbestuivingen zijn van alle tijden. Denk alleen al aan de Poolse concerten van Telemann , de muzikale flirt van Brahms en Liszt met de muziek van de Roma en natuurlijk Bartók s veelomvattende volksmuziekonderzoek, waarmee hij een van de grondleggers was van de etnomusicologie. De Finse componist Arto Koskinen (1947) past zonder meer in dit rijtje, zij het dat zijn inspiratiebronnen zo mogelijk nóg ruimer zijn. Zijn muzikale loopbaan als componist stond en staat nog steeds in het teken van het tot stand brengen van een dialoog tussen de oude Aziatische, Europese en Afro-Amerikaanse muziektradities. Ook jazz en op blues georiënteerde rock krijgen in zijn muziek een plaats. Om zijn missie kracht bij te zetten studeerde Koskinen in de jaren zeventig Hindoestaanse vocale muziek aan het befaamde Shriram Bharatiya Kala Kendra College in New Delhi. Ook verdiepte Koskinen zich in de polyfone compositietechnieken uit de barok en probeerde hij deze te verenigen met de melodische principes van de oosterse muziek. Het artistieke resultaat vormt het zevendelige pianowerk Fuga Indiana (1993-2000), zonder meer het magnum opus van Koskinen. De Prelude uit 1987 die aan de cyclus voorafgaat vormt een soort blauwdruk van Fuga Indiana. In pianist en geestverwant Joonas Ahonen vindt Koskinen een hartstochtelijk pleitbezorger van zijn muziek. (JWvR)