Ze waren ooit het snoepje van de week van de muziekpers en werden door Pitchfork zelfs vergeleken met The Libertines . Die hype lag ook voor de hand bij Goat Girl; vier jonge vrouwen die stoeien met springerige postpunk en assertieve zang - snufje electro hier, verrassende countryinjectie daar - op hun naamloze debuut uit 2018. Gelukkig liet Goat Girl zich hierdoor (zoals The Libertines) niet gek maken, hoewel bassist Naima Bock koos voor een solocarrière. Op hun derde album Below The Waste liet het resterende trio de springerigheid varen, maar klinken zij niet minder grillig. De duistere korte soundscape rond een dronende akoestische gitaar van Reprise zet als intro de toon voordat de band inzet met het met een This Heat -sample versierde Ride Around. Het geluid blijft gedurende het album kaal en hoekig (doet soms aan The Raincoats denken), de zang en immer fraaie samenzang donker en ingetogen. Op Below The Waste creëert Goat Girl een eigen en persoonlijke wereld waarin media die op zoek zijn naar snoepjes van de week niet thuishoren. (MR)