De muziek van Darren Jordan Cunningham aka Actress is niet per se toegankelijk. Zijn elektronica sluimert, stropt en knispert. Net als het voorgaande album LXXXVIII (2023), is Statik overwegend minimaal met minitieus opgebouwde producties. De nadruk ligt op low-fi, met een neiging om zijn luisteraars te hypnotiseren. Naast vloeiende synths, echoënde beats en doffe drums gebruikt hij ook geluiden als knisperend vuur om dat bedwelmende effect te creëeren. Heel soms, temidden van alle opborrelende geluiden en herhalende melodieën, schudt hij de luisteraar even wakker. Het prikkende einde van Cafe del Mars is daar een voorbeeld van. Net als op voorgaand werd geldt dat je je het beste kunt over kunt geven aan de subtiele speldenprikjes die Cunningham in zijn fascinerende nummers uitdeelt. (JvQ)