Er hangt een dubieuze zweem rondom het in Noorwegen ontstane black metal. Denk aan black metal icoon en moordenaar Burzum , die vandaag de dag ergens vanuit de bossen van Frankrijk zijn bloed en bodem-theorieën loslaat op wie het nog horen wil. In Nederland groeide, rondom Utrecht, een heel eigen Nederlandstalige black metal scene met archaïsche bandnamen als Laster , Terzij de Horde en Witte Wieven. Leden hiervan komen nu samen in Vuur & Zijde rondom zangeres en beeldend kunstenaar Famke. Op hun debuutalbum Boezem verrijken zij black metal en neo-folk met een wijd uitwaaierend atmosferisch geluid dat bij wijle doet denken aan Cocteau Twins en Dead Can Dance . Het geheel doet even bombastisch als donker-stemmig aan. Prachtig hierin werkt de heldere en getergde zang van Famke in het Fries en het Nederlands. Haar teksten ademen, net als de bandnaam, oud-Nederlandse poëzie die klinkt en leest als Willem Kloos op een suïcidale avond: ‘Triomfantelijk verzilveren we weerloos ons verwijlen. Wezenlijk vernikkelen we grondeloos ons wezen.’ Mooi zijn ook de collages van Famke in het plechtige cd-kunstboek. (MR)