Het was voor Ruth Gipps niet makkelijk om zich als componist te bewijzen in een door oorlog en herstel gedomineerde mannenwereld. Ze was echter zelfredzaam genoeg om zich ook als pianist, dirigent en hoboïst te ontplooien. Haar muzikale moeder had haar zo gedrild dat ze al op vierjarige leeftijd haar eerste uitvoering gaf. Haar eerste compositie werd op achtjarige leeftijd gepubliceerd. Ze studeerde compositie bij Vaughan Williams en Gordon Jacob . Dankzij een tekort aan mannelijke orkestleden tijdens WO II kon ze als hoboïst aan de slag bij het City of Birmingham Orchestra. Na de oorlog werd het moeilijker om haar werk uitgevoerd te krijgen. Ze wist echter alternatieve podia te creëren door zelf een aantal orkesten op te richten. Ook in haar eigen tijd klonk Ruth Ripps’ Brits-pastorale muziek al ietwat belegen. Meerdere keren in haar carrière werd ze ingehaald door meer vooruitstrevende modes. Toch zijn het op deze cd de kleine toonschilderingen en natuurimpressie die vaak het aardigst overkomen. De fraaie solo The Piper of Dreams was geïnspireerd door een destijds populaire afbeelding van Estella Canziani. De althobo geeft kleur aan het genoeglijk wiegende Sea-Weed Song. Threnody schildert een droevig bezoek aan een kerkhof, terwijl vanuit de kerk het koor zachtjes doorklinkt. (HJ)