Jon Anderson (1944) loopt tegen de 80, maar voelt nog steeds de noodzaak om albums uit te brengen. De Brit werd voornamelijk bekend als zanger en medeoprichter van de progressieve rockgroep Yes , met wie hij tot 2004 af en aan optrad. Ook solo en met afsplitsingen van Yes heeft hij de afgelopen decennia materiaal uitgebracht. True nam hij op met zijn huidige begeleidingsband The Band Geeks. Om te beginnen met het positiefste aan de plaat: het is bewonderenswaardig dat Anderson op zijn leeftijd nog steeds in de hoge registers kan zingen die al op de oude Yes-platen te horen waren. Er wordt vaak foutief beweerd dat hij met zijn kopstem zingt, maar de hoge noten haalt hij met zijn gewone stem. Nog steeds dus. Over het materiaal op de plaat is minder positiefs te melden. Hoewel Anderson, Yes en andere progressieve rockgroepen bekend werden door een drang naar vernieuwing, is daarvan weinig over. Op zijn leeftijd is het hem vergeven, maar de nummers en productie bevatten uitsluitend tot cliché verworden elementen. Zodoende laat de muziek zich nog het best omschrijven met de paradoxale term ‘conservatieve progrock’. (JV)