Soms kan het er maar lekker dik bovenop liggen. Op de albumcover van haar debuut staat de Britse Cassy Brooking aka Cassyette met een glazen wereldbol waaruit ze een zwart goedje drinkt. Het album heet ook nog eens This World Fucking Sucks. Het ongenoegen over de toestand van de wereld is dan ook de rode draad die door dit album heen loopt, waarbij Brooking zich als een moderne alternatieve rockster profileert. Met woeste nummers vangt ze de woede en energie van haar generatie, maar ook belicht ze thema's als verlies en bijgeloof. Met invloeden uit heavy-metal, industrial en electro ontpopt Brooking zich op dit album als een sterke vrouw die haar pijn en woede omzet in energie en creativiteit. Haar licht raspende stem past hier perfect bij. Hoewel het tempo zo nu en dan naar beneden wordt geschroefd, is op elk moment wel een rafelig randje of groezelige ondertoon te ontdekken. Het maakt dit debuut tot een grillig en meeslepend geheel waar je je als luisteraar moeiteloos in kunt verliezen. (JvQ)