Even dacht ondergetekende zijn bespreking van Ezra Collective ’s Dance, No One’s Watching te moeten rectificeren. En dan met name de boude uitsmijter ‘onbetwist dé feestplaat van het jaar’. Zó sterk begint het pakweg twintigste studioalbum van ons eigen New Cool Collective namelijk. Opener The Party (what’s in a name?) brengt je meteen in de juiste stemming, met z’n opzwepende ritme en zalige trompetsolo. Het tropische The Grateful Eight – een grappige verwijzing naar de bandleden, saxofonist Benjamin Herman , trompettist David Rockefeller , gitarist Rory Ronde , drummer Joost Kroon , percussionisten Frank van Dok en Jos de Haas , toetsenist Willem Friede en bassist Leslie Lopez – doet er nauwelijks voor onder. Wat verderop geldt dat ook voor het spannende Charlatán. Maar elders weet het vrijwel volledig instrumentale Everything Is OK dat adembenemende niveau toch niet vast te houden. Wel een feestje, maar dan van herkenning. Wellicht jammer voor de fans, maar gelukkig voor (RME).