In de serie overbodige, maar niet minder onontbeerlijke albums, het zoveelste live-album uit de archieven van de Rolling Stones. Of, hoeveel live-versies van Tumbling Dice of Jumpin’ Jack Flash heeft een mens nodig? In 1999 gaven de Stones een kleinschalig concert in het Londense Shepherd’s Bush Empire, voor zo’n tweeduizend man publiek, vrienden en familie, waaronder Jimmy Page , Robert Plant en Mick Jaggers verse ex-vrouw Jerry Hall. Het werd gezellig en informeel, met een spraakzame Jagger tussen de nummers. Niet voor niets wordt It’s Only Rock ‘n’ Roll al als tweede nummer ingezet, de Stones zijn vanavond komen rocken. Geen Gimme Shelter of You Can’t Always Get What You Want, maar felle rhythm & blues en funkrock van albums als Some Girls (1978), Sticky Fingers (1971) en het nog verse Bridges To Babylon (1997). Zeldzaam is een uitvoering van het nummer Melody van Black And Blue (1976). Hoewel Jagger het niet tot een goed einde weet te brengen, toch een hoogtepunt. Zullen we dan maar nog een keer? Vooruit: It’s only rock ‘n’ roll, but I like it. (MR)