De muziek van de Britse producer Actress laat zich als een beleving beluisteren. Met subtiele wendingen, onderhuidse spanning en broeierige soundscapes weet hij stemmige albums neer te zetten - die zich overigens niet altijd even makkelijk laten ondergaan. De titel van zijn tiende album doet al enigszins vermoeden welke richting hij deze keer op gaat. Verstilde elektronica met een trage opbouw, geïnspireerd door het concept van creatie en ontlading. Net als op voorganger Statik (2024) nestelt zijn muziek zich deze keer in de lo-fi en ambient hoek. Stroperige melodieën, zoemende beats en repetitieve synthlijnen kruisen elkaar in donkere en hypnotiserende nummers. Actress wilde daarbij een vorm van vrijheid in zijn muziek leggen. Hoewel de donkere ondertoon op het eerste gehoor beklemmend overkomt, breekt hij aan de hand van subtiele ontladingen en fonkelende geluiden dit drukkende geluid de kop in. Het eindresultaat is een album vol bedwelmende nummers dat zich als een lange trip laat beluisteren. (JvQ)