Nadat Lady Gaga zich met Chromatica (2020) op elektronische muziek focuste, trekt ze die lijn op Mayhem door. De popster werkte samen met de Franse dj Gesaffelstein en dat hoor je terug. De muziek kleurt donkerder dan op voorgaand werk en schuurt behoorlijk. Singles als Disease en Abracadabra hebben hierdoor een onmiskenbare Gaga-energie, met de eigenzinnigheid die je van de zangeres verwacht. Met catchy refreinen, bulderende synths, opzwepende melodieën en een flinke dosis camp grijpt zij tevens terug op de elementen uit haar vroege werk zoals The Fame (2008) en Born This Way (2012). Uiteraard hoef je niet van Lady Gaga te verwachten dat ze een saaie popplaat maakt, op Mayhem komen invloeden uit industrial, 90s rave muziek, eurodance en glamrock terug. Die stijlenmix doet dan juist weer denken aan het geluid van ARTPOP (2023). Dat zorgt voor een aantal gekke, maar smakelijke momenten zoals het funky Killah - waar je onmiskenbaar Prince in terughoort. Op Mayhem vindt Lady Gaga zichzelf niet opnieuw uit, maar weet ze al haar kenmerkende ingrediënten te voorzien van een nieuwe en rauwe energie. (JvQ)