Was Pierre Boulez een componist van het voortschrijdende inzicht? Je zou het haast denken wanneer je zijn oeuvre overziet. In verschillende fases van zijn creatieve loopbaan kwam hij herhaaldelijk op eerdere stukken terug. Sommige composities bestaan in diverse versies, waarbij de componist pas laat in zijn leven tot een soort definitieve vorm kwam. Zijn Livre pour quatuor (2017) is wat dat betreft een schoolvoorbeeld. De vroegste versie dateert uit 1949. Tussen 1954 en 1961 herzag Boulez het grondig. Nog altijd niet tevreden bewerkte de componist in 1968 twee delen tot een versie voor strijkorkest: Livre pour cordes . Tussen 2000 en 2012 keerde Boulez, inmiddels samenwerkend met Quatuor Diotima, opnieuw terug naar zijn kwartet. Vanwege oogproblemen kon hij het werk niet zelf afmaken. Musicoloog Philippe Manoury voltooide het ontbrekende vierde deel op basis van Boulez’ laatste aanwijzingen. Quatuor Diotima presenteert nu, bijna 75 jaar na de eerste schetsen, de meest complete versie van dit ‘levenswerk’. De muziek sluit aan bij Webern s pointillisme, waarin de individuele klank van elke noot centraal staat. Toch weet Boulez, dankzij zijn geraffineerde componeerproces, een krachtige vorm en betekenisvolle spanningsboog te creëren. Met Livre pour quatuor beluister je het indrukwekkende sluitstuk van een levenslang creatief proces. (JWvR)