Gedurende de jaren 20 ontwikkelde de Noorse pianist Bugge Wesseltoft zich steeds meer tot een veelzijdig muzikant. Na het verstilde pianoalbum Be Am (2022) speelde hij met succes bij het jazztrio Rymden en ondernam hij avonturen in de Noorse folk ( Amame (2023) met zangeres Mari Boine ) en neo-klassiek en IDM ( Duo II (2022) met producer Henrik Schwarz ). Op Am Are, de feitelijke opvolger van Be Am, keert Wesseltoft vooral terug naar zijn pioniersrol in de nu jazz. In nummers als ReiN, BAG en het titelstuk verbindt hij zijn lyrische en melodische spel opnieuw aan onderkoeld knisperende grooves, wat wel doet denken aan zijn werk op het invloedrijke nu jazz-album Sharing (1999). Fraai is ook Is Anyone Listening? met de bluesy vocalen van Rohey Talaah. Enigszins uit de toon vallen hiertussen twee uitgesponnen freejazz-exercities met elektrische gitarist Sveinung Hovensjø. Deze detoneren letterlijk een album dat verder groovy, melodisch en sprankelend van toon is. (MR)