Naast de discografie van Osdorp Posse heeft frontman/opper-Nederhopper Def P ook solo een vijftal albums op zijn naam staan, waaronder Cryptokilostijl (1999) en Pascal-Rascal (2007). Op deze verzamelaar Losse Eindjes staan 15 tracks uit zijn door de jaren gevormde archief, die nooit eerder uitkwamen maar uiteindelijk toch het levenslicht zien. Wat de luisteraar kan verwachten maakt Def P vanaf de eerste zin van introtrack Nekkeboppen duidelijk: ‘Dit is een ode aan die ouderwetse boombap, classic old school rap, zo was het toen rap’. De compilatie demonstreert hoe Def P rappend altijd trouw bleef aan zijn originele geluid. Zijn typisch hakkende Nederlandstalige flows worden ondersteund door (zoals hij het zelf typeert) ‘snerpende snaredrums’ en ‘kickende kicks’, uit de kokers van producers waaronder Lucifer, Dopaganda en Def P zelf. Op de opgewekt-melancholische afsluiter Het Laatste Refrein zet Def zijn inspiraties en liefde voor muziek uiteen, van The Beatles tot Bob Marley , Nirvana , Prince en Public Enemy . (SD)