25 jaar geleden ontdekte Lenie dat haar taalvaardigheden niet optimaal waren. ‘Ik draaide op het eerste gezicht probleemloos mee in de maatschappij. Ik had de kappersopleiding afgerond en was hulpouder op de school van mijn kinderen. Maar vanaf groep 4 kon ik ze niet meer ondersteunen.

Lang heb ik gedacht dat ik gewoon een slecht handschrift had, maar er bleek meer aan de hand te zijn. Ik las een artikel over een kapper die een vliegtuig had gekaapt. Althans, dat dacht ik: het bleek om een KAPER te gaan. Dat was de druppel. Ik ben naar de leerkracht van mijn dochter gestapt en heb om hulp gevraagd.’